Tersi ve Yüzü

“Brice Parain, sık sık, yazdıklarımın en iyisini bu küçük kitabın içerdiğini ileri sürer. (…) Hayır, aldanıyor, çünkü deha bir yana, insan, yirmi iki yaşında yazı yazmasını pek bilmez. Ama (…) Parain’in söylemek istediğini anlıyorum. Bu acemice sayfalarda, sonradan yazdıklarımdakinden daha çok gerçek aşk bulunduğunu söylemek istiyor. Haksız da değil.  (…) Bu sayfaların yazıldığı zamandan beri yaşlandım, çok şeyler görüp geçirdim. Sınırlarımı, sonra neredeyse tüm zayıflıklarımı tanıyarak kendim hakkında bilgi edindim. (…) Herkes gibi ben de düşlerim bazı bazı. Ama iki dingin melek, onun eşiğinden hiçbir zaman geçirmediler beni; biri, dostun yüzünü gösterir, öbürü, düşmanın suratını. Evet, tüm bunları biliyorum, aşkın neye patladığını da öğrendim, ya da aşağı yukarı. Ama yaşamın kendisi hakkında, Tersi ve Yüzü’nde acemice söylenenlerden fazlasını bilmiyorum.”